തദ്ദേശീയമായി നിർമ്മിച്ച യുദ്ധവിമാനങ്ങൾ ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാങ്കേതിക വളർച്ചയുടെ പ്രതീകമാണ്. എന്നാൽ ചൊവ്വയിൽ സാറ്റലൈറ്റ് അയക്കുന്ന ശേഷിയുള്ള ഇന്ത്യക്ക്, ഇന്നും ലോകോന്നതി തട്ടിയടുക്കുന്ന തദ്ദേശീയ യുദ്ധവിമാന വികസനത്തിൽ പിന്നാക്കം അനുഭവിക്കേണ്ടിവരുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്?
ഇത് ലഘുവായ ഒരു ചോദ്യമല്ല. ഇന്ത്യയുടെ വൈമാനിക ചരിത്രം, പ്രതിരോധ ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ കഴിവുകളും പരിമിതികളും, രാഷ്ട്രീയ നീക്കങ്ങളും സാങ്കേതിക വെല്ലുവിളികളും ചേർന്ന് ഇതിന് മറുപടി നൽകുന്നു. ISRO സ്പേസ് ടെക്നോളജിയിൽ ഒട്ടും ഒടുങ്ങാതെ മുന്നേറിയിട്ടും, DRDOയും HALയും ചേർന്ന് സൈനിക വിമാന നിർമ്മാണത്തിൽ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികൾ പ്രത്യേകം ചർച്ച ചെയ്യേണ്ടതാണ്.
ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യ തദ്ദേശീയ യുദ്ധവിമാനം: HAL Marut
സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം തന്നെ ഇന്ത്യയ്ക്ക് യുദ്ധവിമാന നിർമ്മാണത്തിന്റെ ആവശ്യകത ബോധ്യമായി. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ വിമാനങ്ങൾ നിർണായകമായ പങ്ക് വഹിച്ചതിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് അന്നത്തെ പ്രധാനമന്ത്രി ജവാഹർലാൽ നെഹ്‌റു തദ്ദേശീയമായി യുദ്ധവിമാനം നിർമ്മിക്കേണ്ടതിന്റെ നീക്കം തുടങ്ങിയത്.
അതിനായി അദ്ദേഹം ജർമ്മൻ വിമാനം ഡിസൈൻ വിദഗ്ധൻ കുർട്ട് ടാങ്കിനെ ഇന്ത്യയിലെ ഹിന്ദുസ്ഥാൻ ഏറോനോട്ടിക്സ് ലിമിറ്റഡ് (HAL) സ്ഥാപനത്തിൽ എത്തിച്ചു. കുർട്ട് ടാങ്കിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ രൂപം കൊണ്ടത് HAL HF-24 Marut എന്ന യുദ്ധവിമാനമാണ്. ശബ്ദത്തേക്കാൾ ഇരട്ട വേഗതയിലുള്ള മാക് 2 ജെറ്റ് വിമാനം എന്ന നിലയിലാണ് Marut രൂപകൽപന ചെയ്തത്, പക്ഷേ അതിനാവശ്യമായ ശക്തിയേറിയ ജെറ്റ് എൻജിൻ ഇന്ത്യയ്ക്ക് ഉണ്ടാക്കാനായില്ല.
Marut യുദ്ധവിമാനങ്ങൾ 1961 മുതൽ 1985 വരെ ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു. മൊത്തം 174 Marut വിമാനങ്ങൾ HAL നിർമ്മിച്ചു. 1971ലെ ഇന്ത്യാ-പാകിസ്ഥാൻ യുദ്ധത്തിൽ Marut വിമാനങ്ങൾ നിർണായകമായ പങ്ക് വഹിച്ചു, പ്രത്യേകിച്ച് പ്രശസ്തമായ Battle of Longewalaയിൽ.
Jet എൻജിൻ നിർമാണത്തിലെ വെല്ലുവിളികൾ
ഒരു യുദ്ധവിമാനത്തിന്റെ ഹൃദയമാണ് അതിന്റെ ജെറ്റ് എൻജിൻ. അതിശക്തിയും അതേസമയം ഭാരം കുറഞ്ഞതുമായ അലോയ് മെറ്റീരിയലുകൾ ആവശ്യമാണ്. ഇതിന്റെ നിർമ്മാണം സാങ്കേതികമായി അത്യന്തം ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതാണ്. ചൈന ഉൾപ്പെടെ പല രാജ്യങ്ങളും അമേരിക്ക, റഷ്യ തുടങ്ങിയവയിൽനിന്ന് വിദേശ പ്രതിരോധ ഉൽപന്നങ്ങൾ വാങ്ങി റിവേഴ്‌സ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് വഴി പ്രോട്ടോടൈപ്പുകൾ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവയെക്കാൾ കൂടുതൽ കോംപ്ലക്സായ ജെറ്റ് എൻജിൻ നിർമ്മാണം ഇനിയും പരിമിത രാജ്യങ്ങൾക്കേ സാധിക്കൂ.
ഇന്ത്യയുടെ ISRO വരെ ഉപയോഗിക്കുന്ന “വികാസ്” റോക്കറ്റ് എൻജിനുകൾക്ക് വേണ്ട മെറ്റലുകൾ പോലും ഫ്രഞ്ച് കമ്പനികളിൽ നിന്നും ഇറക്കുമതി ചെയ്യേണ്ടതാണ്. ഇങ്ങനെ വിദേശ ആശ്രിതത്വം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ, യുദ്ധവിമാന നിർമ്മാണം, പ്രത്യേകിച്ച് എൻജിൻ വികസനം, അത്യന്തം കടുത്ത വെല്ലുവിളിയായി മാറുന്നു.
HAL Marut-ന്റെ അവസാനഘട്ടം
1974-ൽ ഇന്ത്യ നടത്തിയ ന്യുക്ക്ലിയർ പരീക്ഷണത്തിനു ശേഷം Marut-നു വേണ്ടി ആവശ്യമായ വിദേശ എഞ്ചിനുകളും സ്പെയർ പാർട്ടുകളും ലഭ്യമല്ലാതായി. അതിനാൽ 1985-ൽ Marut-ന്റെ ഓപ്പറേഷൻ അവസാനിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ഇതോടെ ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യ തദ്ദേശീയ വിമാനം ചരിത്രത്തിലേക്ക് മാറി.
കാവേരി ജെറ്റ് എൻജിൻ പദ്ധതി
1985-ൽ DRDO കാവേരി ജെറ്റ് എൻജിൻ വികസിപ്പിക്കാൻ തുടക്കം കുറിച്ചു. ലക്ഷ്യം തദ്ദേശീയമായി ഒരേ സമയം ശക്തിയേറിയ, ഭാരം കുറഞ്ഞ, വിശ്വസനീയമായ ഒരു എൻജിൻ നിർമിക്കുകയാണ്. പക്ഷേ ഏകദേശം മുപ്പത് വർഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും, ആവശ്യമായ താപസംവാഹക മെറ്റീരിയലുകൾ, ത്വരിത ഡെവലപ്മെന്റ്, ഫണ്ട് എന്നിവയുടെ കുറവ് ഈ പദ്ധതിയെ വിലക്കിയിരുന്നു. 2015-ൽ കാവേരി എൻജിൻ പദ്ധതി ഔപചാരികമായി അവസാനിപ്പിച്ചു.
തേജസ് – അടുത്ത വലിയ ചുവടുവയ്പ്പ്
India’s Light Combat Aircraft (LCA) project, also known as HAL Tejas, is currently the country’s flagship indigenous fighter jet initiative. Though labeled as “swadeshi,” it still uses American-made General Electric F404 engines due to the Kaveri engine’s shortcomings.
Tejas is a fourth-generation, multirole, light fighter designed for agility and combat versatility. The aircraft has been inducted into the Indian Air Force and is being deployed in increasing numbers. HAL is working on further versions – Tejas Mk2 and the Advanced Medium Combat Aircraft (AMCA) – with more advanced avionics, stealth features, and possibly India-made engines in the future.
HAL, ADA, DRDO: ഒരുമിച്ചു മുന്നേറിയ ശ്രമങ്ങൾ
HAL, DRDO, ADA (Aeronautical Development Agency) തുടങ്ങിയ സ്ഥാപനങ്ങൾ ചേർന്ന്, ഇന്ത്യയുടെ യുദ്ധവിമാന സ്വപ്നം സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ സംയുക്തമായി പ്രവർത്തിച്ചു. ഇവയുടെ ശ്രമങ്ങളിലൂടെ Tejas Mk1, Mk1A എന്നീ മോഡലുകൾ പരിണമിച്ചു വരികയാണ്.
Tejas Mk2, 2026-ൽ ആദ്യ ഫ്ലൈറ്റ് സാധ്യതയുള്ള, കൂടുതൽ വേഗതയും കമ്ബാറ്റ് ശേഷിയും ഉള്ള improved platform ആകും. അതിന് ശേഷം 5th-generation stealth fighter ആയ AMCA ഇന്ത്യയുടെ പ്രതിരോധത്തിന്റെ മുഖമായി മാറും എന്നത് പ്രതീക്ഷയാണ്.
എ. പി. ജെ. അബ്ദുൾ കലാമിന്റെ പങ്ക്
HAL-ൽ ജോയിൻ ചെയ്യുന്നതിനു മുൻപ് കുർട്ട് ടാങ്ക് മദ്രാസ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ടെക്നോളജിയിലെ ഡയറക്ടർ ആയിരുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശിഷ്യനായിരുന്നു എ. പി. ജെ. അബ്ദുൾ കലാം. പഠനം കഴിഞ്ഞ് അബ്ദുൽ കലാം HAL-ൽ ജോലി ചെയ്തപ്പോൾ, യുദ്ധവിമാനങ്ങളുടെ എൻജിൻ ഓവർഹോളിംഗായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചുമതല. Marut, Kalam-ന്റെ സംസ്‌ക്കാരത്തിലെ ഒരു പ്രചോദനം ആയിരുന്നു എന്ന് “A.P.J. Abdul Kalam: A Life” എന്ന പുസ്തകത്തിൽ അരുൺ തിവാരി പറയുന്നു.
ഭാവിയിലെ indigenous fighter വികസനം
ഇന്ത്യയുടെ indigenous fighter jet വികസനം ഇപ്പോഴും തുടക്ക ഘട്ടത്തിൽ തന്നെയാണ്. എന്നാൽ കാവേരി എൻജിൻ സംരംഭം വീണ്ടും ജീവിപ്പിക്കാൻ ഫ്രാൻസ് പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളുമായി Safran എന്ന കമ്പനി വഴി സഹകരണ ശ്രമങ്ങൾ നടക്കുന്നു. DRDOയുടെ GTRE ഇനിയും കാവേരി derivative-ൽ ഗവേഷണം തുടരുന്നു. ഇൻഡ്യയുടെ സ്വപ്നം ഒരിക്കൽ ശരിക്കും അതിന്റെ ചിറകുകൾ വീറ്റിയിടും.
ഉപസംഹാരം: ഉള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകൾക്കിടയിലും മുന്നേറുന്ന കാൽവെപ്പുകൾ
Marut-ൽ നിന്നുമുള്ള ആദ്യ ചുവടുവെയ്പ്പിൽ നിന്ന് Tejas വരെ ഇന്ത്യയുടെ പ്രയാണം വലിയ തോതിൽ സാങ്കേതികതയുടെ ഇടനാഴികളിൽ കടന്നുപോയ ഒന്നാണ്. ജെറ്റ് എൻജിൻ നിർമ്മാണം പോലുള്ള വിപുലമായ ഗവേഷണ മേഖലകളിൽ ഇന്ത്യക്കുമുന്നിൽ ഇപ്പോഴും വെല്ലുവിളികളുണ്ട്. പക്ഷേ തുടർച്ചയായ ശ്രമം, പോളിറ്റിക്കൽ പിന്‌തുണ, തദ്ദേശീയ R&D ശക്തിപ്പെടുത്തൽ എന്നിവ വഴി ഇന്ത്യൻ ആകാശം സ്വദേശിയാവുന്നതിന് വലിയ സാധ്യതകളുണ്ട്.
